ZBIGNIEW WEGAHAUPT QUARTET

w składzie

ZBIGNIEW WEGEHAUPT   kontrabas

JAROSŁAW BOTHUR          saksofon tenorowy

DOMINIK WANIA                 fortepian

MICHAŁ MIŚKIEWICZ       perkusja

zagra utwory lidera z płyty TOTA -  nagrodzonej  Gwarancją  Kultury  - nagrodą TVP Kultura dla najciekawszych osobistości artystycznych roku

Zbigniew Wegehaupt "TOTA"

Tytuł tego albumu to rzecz bardzo dla mnie mistyczna, osobista i zmysłowa, nawet nie chcę tego tłumaczyć... powiedział dla Jazzgazety „Wege".

Jedno jest pewne, to świetny album, ale nie dla żółtodziobów.

To radykalna i bezkompromisowa płyta jazzowa, muzyczna propozycja adresowana zdecydowanie do zdeklarowanych jazzfanów, omijająca rafy uproszczeń czy typowego
dla wszelkich nurtów smooth, mizdrzenia do słuchacza. Męski jazz, od strony kompozytorskiej w pełni autorstwa naszego znakomitego kontrabasisty, ikony
rodzimego jazzu Zbigniewa Wegehaupta, niesie ze sobą siłę formacji McCoy
Tynera, swobodę harmoniczną a la Wayne Shorter i klimat powściągliwych ballad Milesa Davisa, (...) Pięknie wpisuje się w najbardziej twórczy nurt współczesnego jazzu,
w którym granice między tym co jest jazzem „z krwi i kości" a muzyką współczesną
(wszelką ) zacierają się. To bardzo osobisty krążek, w którym jak w lustrze przegląda się całość jazzowych dokonań popularnego „Wegi". To również jeden z najciekawszych
i najbardziej artystycznych polskich jazzowych albumów tej dekady.( za JAZZGAZETĄ)

W CPK w miejsce trębacza Jerzego Małka, którego wspaniałą grą podziwiamy na płycie, wystąpi saksofonista Jarosław Bothur - lider własnej formacji Jarosław Bothur Quartet,
z którą zdobył kilka nagród i wyróżnień tegorocznych festiwali jazzowych. Będzie to premiera formacji Zbigniewa Wegehaupta w tym kształcie.  Pianista Dominik Wania i Michał Miśkiewicz na perkusji to mimo młodego wieku wyraźne osobowości artystyczne, muzycy najwyższej próby, którzy na koncertach z „WEGE" współpracują ze sobą wspaniale, sprawiając, że niełatwa muzyka w zjawiskowy sposób zachwyca, to TA - sama esencja zespołowego grania - wrażliwość, energia, przejrzystość, liryzm, rozmaitość barw  - można mnożyć określenia, dochodząc w końcu do wniosku, że po prostu tę muzykę  TRZEBA POSŁUCHAĆ....A sam „WEGE"?...O liderze, o „fundamentalnym" basie polskiego jazzu, od lat nie wypada i nie trzeba mówić  niczego ponad powyższe, kiedykolwiek i z kimkolwiek GRA.